Woord van welkom
Ds. Peter Verhoeff
Classispredikant
Het gezicht van de Classis wordt gevormd door de Classispredikant. Hij vertegenwoordigt de Classis bij de gemeenten en bij gelegenheden binnen en buiten de kerk. Classispredikant van Noord-Holland is ds. Peter Verhoeff.
Een belangrijk deel van zijn werk bestaat uit het bezoeken van alle gemeenten in de Classis. Zo’n bezoek heeft geen speciale aanleiding: er is geen vraag, geen kwestie, geen probleem, er hoeft niets uitgezocht, uitgepraat of opgelost te worden. De enige aanleiding voor het bezoek is, zoals de kerkorde verwoordt: ‘ … het geestelijke leven van de gemeente, de wijze waarop zij gehoor geeft aan haar roeping, en de vervulling van ambten en diensten’ (ordinantie 4-16-3).
Het vierjaarlijkse bezoek staat daarmee in het kader van geestelijk leiderschap. De classispredikant komt belangeloos langs om samen met predikanten, kerkelijke werkers en met de kerkenraad na te denken over hoe het gaat in de gemeente. Lukt het, om in deze tijd, in jullie lokale situatie, gemeente van Christus te zijn? Wat gaat er goed, wat geeft jullie plezier, wat schenkt voldoening? Maar ook: wat loopt moeizaam, waar kun je ondersteuning gebruiken? Komen jullie voldoende aan de kern van kerk zijn toe? Zijn er vormen van samenwerking? Hoe voeden jullie jezelf en elkaar als ambtsdragers?
Daarnaast is de Classispredikant beschikbaar als luisterend oor voor predikanten en kerkelijk werkers in de Classis, en voor vragen op “strategisch niveau” van kerkenraden. Neemt u gerust contact op, de contactgegevens vindt u hieronder.
Maandelijkse Column
De maandelijkse column van Ds. Verhoeff
-
Stilte
De herfst is in het land. Als ik opkijk van mijn laptop, zie ik een bui horizontaal door de straat jagen. Naarmate ik ouder word heb ik steeds minder met het najaar. Ik vind het vooral donker, nat en koud. Rond deze tijd lees ik dan ook elk jaar met instemming de onvergetelijke dichter J. C. Bloem: ‘Altijd November, altijd regen / Altijd dit lege hart, altijd.’
Toch moet ik toegeven, gisteren viel het mee. De zon scheen, de bomen kleurden rood en geel en de wind had een dagje vrij genomen. Gelukkig, want om aan mijn dagelijkse 7000 stappen te komen moest ik wandelen. Zonder paraplu, maar met oortjes in, stapte ik de deur uit.
Vrijwel altijd als ik loop beluister ik een podcast. Ze gaan over geschiedenis of politiek. Over juridische zaken of over voetbal. En er is er ook een waarover ik beter kan zwijgen als ik mijn positie niet in gevaar wil brengen. Hoe dan ook, juist was ik verdiept in Johan en Cornelis de Witt, toen ik de hoek omsloeg en op een man botste. Ik had hem niet gehoord en niet gezien.
Hoewel hij er niet onvriendelijk uitzag begon hij me meteen overtuigend uit te foeteren. ‘Als je die doppen niet had in gehad, dan had je me kunnen horen aankomen. Waarom hebben mensen tegenwoordig altijd maar van die dingen in hun oren? Wat is er mis met stilte?’
Die laatste vraag bleef hangen. Want inderdaad, eigenlijk is het nooit meer stil. Zelfs in het aangezicht van de dood niet. Als er een geliefd clubicoon was overleden, was er vroeger in het stadion een minuut stilte. Je kon een spel horen vallen. Tegenwoordig is er een minuut applaus.
In mijn herinnering gebeurde dat voor het eerst na de dood van Pim Fortuyn. De lijkwagen reed door Rotterdam en mensen klapten: straten-, lanen-, en dagenlang. Later volgde André Hazes in de Arena, met donderend applaus. En nog weer later de slachtoffers van MH 17, op weg van Eindhoven naar Hilversum. Van alle viaducten daalde applaus op de stoet neer.
Kennelijk voorziet het in een behoefte, maar ik blijf het gek vinden. De dood is onomkeerbaar, pijnlijk en verschrikkelijk. En daar past stilte bij. Klap de dood niet weg, laat het verdriet er zijn. Niet dichtsmeren, niet goedpraten, en niet applaudisseren. En vooral dus: laat het stil zijn, omdat dat wat was nooit meer terugkomt. ‘Altijd dit lege hart, altijd.’
November is de maand waarin de kerk van alle eeuwen de overledenen gedenkt. De RK kerk doet dat met Allerzielen. De kerk van de Reformatie vaak op de laatste zondag van het kerkelijk jaar. November is een maand om te herinneren en te gedenken. Om verdriet te hebben en te missen. Het is een maand om stil te worden. Een speld die valt, meer wil ik niet horen.
Mocht daaraan behoefte bestaan, dan kunt u zonder toestemming de column overnemen in kerkblad of op website.
Diensten Ds. Peter Verhoeff
| Datum | Tijd | Locatie | Opmerking |
|---|---|---|---|
| zo 16 nov | 10:00 | Zunderdorp | Dienst |
| zo 23 nov | 10:00 | Haarlem Bavo | Dienst |
| zo 30 nov | 10:00 | Muiderberg | Dienst |
| zo 07 dec | 10:00 | Beverwijk | Dienst |
| zo 14 dec | 10:00 | Kudelstaart | Dienst |
| zo 21 dec | 10:00 | Bussum Spieghelkerk | Dienst |
Overige agenda Ds. Peter Verhoeff
| Datum | Tijd | Locatie | Opmerking |
|---|---|---|---|
| ma 17 nov | 16:30 | PG Huizen | Gemeentebezoek |
| wo 26 nov | 16:30 | Medemblik/Opperdoes | Gemeentebezoek |
| do 04 dec | 16:30 | Niedorp | Gemeentebezoek |
E-Flits
Maandelijks verschijnt de E-Flits van ds. Verhoeff. Dit is een korte nieuwsbrief waarin hij een aantal zaken en activiteiten onder de aandacht brengt. Neem ook een abonnement! Dat kan via e-mail.